Ik liep al een tijd rond met het idee dat ik mij weer graag zou willen aansluiten bij een theatergroep met semiprofessionele acteurs die een mooie, maar vooral belangwekkende voorstelling wilden spelen. Een die de moeite waard is om energie in te stoppen, die gezien moet worden. Die mij als acteur uitdaagt, zeker ook fysiek. Ik begon het steeds meer te missen. Sinds 1996 zelf nooit meer gespeeld: 20 jaar! Ik vroeg mij af of ik überhaupt nog wel in staat was om te spelen. Was ik het contact kwijt met mijn spelkwaliteiten?
En toen was daar Spaanse Peper. Op zoek naar spelers voor de voorstelling “Doornik, verdronken dorp”. Wat me direct aansprak was de nadruk op fysiek spel, beeldend, ‘verstilde choreografieën’ en de montage-voorstelling als vorm. Er zou gewerkt worden met viewpoints als methodiek.
Inmiddels zijn we al een eind op weg, maar er ook helemaal midden in. De eerste beelden zijn er, maar alles is nog volop in ontwikkeling: de beelden, het spel, de tekst, de zang, de muziek, het geluid. Super spannend: een zoektocht naar de verbinding die je hebt met het gegeven van een ‘verdronken dorp’: de sfeer van verval, vlucht en toekomstloosheid en hoe men zich vervolgens weer herpakt; het landschap zich herstelt. De relatie met het historisch gegeven en de parallel met de tragiek van de vluchteling van nu. Het water wat staat voor begin en einde. Kortom een mooi en spannend proces…
Meer info op: http://www.spaanse-peper.nl
joostdelaat.nl 